Górujący nad Doliną Szklarki, potężny masyw Brodła, oferuje niewiele, jak na swój potencjał, dróg wspinaczkowych, ale za to kilka z nich to, jak na warunki jurajskie, bardzo długie linie. Na głównej ścianie przeważnie trzeba pokonać ponad 20 metrów wysokości aby wpiąć się do stanowiska zjazdowego. Znajdziemy tam też ponad 40-metrową Drogę Gruchy  IV+, prowadzącą od podstawy ściany masywu na sam szczyt i pokonującą w połowie długie okno skalne. W sektorze Szare Płyty drogi mierzą do 30 metrów długości. Wysunięta najdalej na północ Biała Ścianka oferuje dwie krótsze linie ale za to w dużej ekspozycji.

Brodło nie jest obecnie często odwiedzane. Może wynikać to z charakteru terenu skalnego - zdarzają się miejsca z kruszyzną a część punktów asekuracyjnych to stare, nieatestowane ringi z "żebrówki". To jednak sprawia, ze wspinaczka w tym rejonie wymaga większych umiejętności asekuracyjnych aniżeli wyłącznie, coraz bardziej modne, przepinanie ekspresów pomiędzy bardzo gęsto utkanymi przelotami.

W ostatnim czasie kilka linii zyskało nową asekurację, za sprawą Artura Kowalczyka - wieloletniego eksploratora i autora większości dróg w masywie Brodła. Artur przeprowadził renowację społecznie, finansując koszty materiałów z własnych środków.

Aby zachęcić do odwiedzenia Brodła w dziale TOPO publikujemy skałoplany poszczególnych sektorów Brodła: głównej ściany i Szarych Płyt oraz Białej Ścianki. Informacje praktyczne zredagował Artur Kowalczyk, który jest nie tylko częstym bywalcem Szklar ale także wielkim znawcą rejonów wspinaczkowych w m. in. w Dolinie Szklarki i pobliskiej Dolinie Będkowskiej. Wybierając się w ten rejon należy bezwzględnie przestrzegać zasad parkowania samochodów  i poruszania się po prywatnym terenie, które przedstawiamy poniżej.

Nie należy parkować samochodu na wierzchowinie ponad Brodłem. Należy pamiętać, że parking przed strumieniem należy do Parafii Rzymskokatolickiej w Szklarach i w niedziele, święta oraz w dni powszednie w czasie uroczystości kościelnych parking służy okolicznym mieszkańcom, przybywającym do kościoła.

Teren wokół Brodła należy do prywatnych właścicieli. Od strony wierzchowiny i pod południową ścianą dostęp do skały uniemożliwia zwarta zabudowa. Nie należy poruszać się tamtędy aby nie zakłócać spokoju mieszkańcom. Nieproszeni goście nie zawsze są mile widziani.

W kilku miejscach w masywie Brodła można spotkać się z kruszyzną, czasem znacznych rozmiarów. Należy brać pod uwagę takie zagrożenia wybierając się w ten rejon.